Ελεύθερος

Το θέμα της προσωπικής ελευθερίας του ατόμου δεν μπορεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να είναι διαπραγματεύσιμο. Της προσωπικής ελευθερίας εκφρασμένης έτσι ώστε να μην παραβιάζεται η προσωπική ελευθερία κανενός άλλου ατόμου. Τι σημαίνει όμως να είναι κάποιος ελεύθερος; Πιστεύω ότι, πολύ απλά, ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που έχει το θάρρος να αμφισβητεί θέσεις, απόψεις, ιδέες και ιδεολογίες που βρίσκονται γύρω του. Ελευθερία είναι η ικανότητα του ατόμου να θέτει καίρια ερωτήματα, και να τα θέτει γύρω από τα πιο συντηρητικά θέματα. Είτε πρόκειται για θέματα θρησκείας, οικογένειας, ταυτότητας, εθνότητας και ιστορίας, ο ελεύθερος άνθρωπος τολμά να διερωτηθεί. Ελεύθερη ζωή, συνεπώς, είναι εν μέρη ο συνεχής αγώνας εξεύρεσης απαντήσεων στα υπαρξιακά προβλήματα του ατόμου. Αυτό όμως που πρέπει να σημειωθεί και να υπογραμμιστεί είναι ότι οι απαντήσεις δεν αποτελούν αυτοσκοπό. Είναι το θάρρος των ερωτήσεων που καθιστά το άτομο ελεύθερο. Είναι οι κριτικές ερωτήσεις που καθιστούν το άτομο άξιο να ηγηθεί μιας ζωής γεμάτης νόημα και ουσία. Η ζωή που προκαθορίζεται μέσα από δόγματα, θρησκείες, ιδεολογίες και γενικότερα, κοινωνικά ψευδο-όρια είναι, εξ’ορισμού ανελεύθερη. Με άλλα λόγια, η ζωή των ελεύθερων ατόμων δεν είναι ποτέ προδιαγεγραμμένη από κανέναν, και αυτός ο ακριβός ο ζωτικός έλεγχος των ατόμων, είναι που τους επιτρέπει, συχνά, να σπάζουν τα στενά χρονικά όρια και να καθίστανται προσωπικότητες διαχρονικές. Άρα, αν το άτομο είναι πραγματικά ελεύθερο, τότε η έννοια της «μετάνοιας», της «ικεσίας για συγχώρεση» και συναφείς θρησκευτικοιδεολογικές έννοιες καθίστανται εκ κατασκευής αχρείαστες. Ο ελεύθερος άνθρωπος, ο έχων, δηλαδή, τον έλεγχο των επιλογών του, θεωρεί τις αποφάσεις του παρελθόντος σαν ένα αναπόσπαστο μέρος της προσωπικής του ιστορίας, πορείας και καλλιέργειας. Επομένως, η «μετάνοια» ισοδυναμεί με προσωπική απαξίωση, είναι απλά ένα από τα δεσμά που οι θρησκείες επιβάλλουν στον σύγχρονο άνθρωπο. Ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει κριτικά την ζωή, τους ανθρώπους, τις ιδέες και τα καλούπια κοινωνικού κομφορμισμού. Είναι ο άνθρωπος που στο παρελθόν αποτέλεσε τον πυρήνα κοινωνικών και επιστημονικών επαναστάσεων, είναι ο άνθρωπος της διορατικότητας και του εκσυγχρονισμού, είναι ο άνθρωπος των αλμάτων, είναι τελικά, ο πρίγκιπας της ζωής και της φιλοσοφίας της.