Οι Ψεύτες

Ποιοι ανάμεσα μας ψεύδονται; Γιατί ψεύδονται; Η αναζήτηση εξήγησης δεν είναι και τόσο απλή. Πιστεύω ότι οι ψεύτες και οι υποκριτές είναι άτομα ψυχολογικά αρρωστημένα ή/και διαταραγμένα. Η κατάστασή τους χρίζει συνήθως άμεσης επαγγελματικής βοήθειας. Ένα ψέμα προσδίδει στον «ηθικό» του «πατέρα» την ψευδαίσθηση του ελέγχου. Πολύ συχνά, δηλαδή, αυτά τα άτομα νομίζουν ότι εύκολα μπορούν να ξεγελάσουν, άρα και να ελέγξουν, τον περίγυρό τους κτίζοντας ένα κόσμο ψεύτικο, ένα κόσμο από χαρτί. Τα ψέματα τους, τους «προστατεύουν» από την πραγματικότητα, από ένα κόσμο σκληρό τον οποίο αδυνατούν να αντιμετωπίσουν. Το ψέμα είναι απλά η τεχνητή υποστήριξη στη ζωή, είναι η κάλυψη της προσωπικής αδυναμίας, είναι η υποδούλωση του ατόμου στα πάθη του, είναι τελικά, το χαμηλότερο σκαλοπάτι που θα μπορούσε να πέσει ο άνθρωπος. Ο δύσκολος δρόμος είναι αυτός της αλήθειας, πάντοτε. Εξού και τόσο συχνά αποφεύγεται. Για τους υποκριτές ανάμεσά μας όμως, η αλήθεια δεν είναι καν ορατή. Και αυτό γιατί το παθολογικά αρρωστημένο (και πολλές φορές σιχαμερό) τους μυαλό ταμπουρώνεται μέσα σε τείχη χάρτινα και ετοιμόρροπα. Γι’αυτούς, το ψέμα και η υποκρισία μετατρέπεται σε «εικονική πραγματικότητα». Ζουν, δηλαδή, κυριολεκτικά, μέσα στο ίδιο τους το ψέμα. Γι’αυτό και πολλές φορές οι διαπροσωπικές τους σχέσεις φθίνουν, καταρρέουν και διαλύονται, γιατί πολύ απλά όταν τα τείχη πέσουν, η γυμνή (και πολλές φορές άσχημη και νεκρική) αλήθεια αποκαλύπτεται. Στο τέλος της ημέρας, το ψέμα δύσκολα επιβιώνει απέναντι στην αλήθεια. Και ακριβώς όταν όλα καταρρεύσουν, η έλλειψη επαγγελματικής βοήθειας μπορεί να οδηγήσει το άτομο σε κατάσταση άρνησης ... μέχρι την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να ξαναπεί ένα άλλο ψέμα, οπότε ακόμα ένας χάρτινος πύργος χτίζεται. Άρα λοιπόν, η ψευτιά και η υποκρισία οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ένα φαύλο κύκλο για το αρρωστημένο άτομο. Μπορεί ποτέ αυτός ο κύκλος να σπάσει; Πολύ το αμφιβάλω, γιατί ψεύτες υπάρχουν πολλοί, ανησυχητικά πολλοί. Και μερικές φορές ίσως χρειαστεί να περάσουν χρόνια είτε για να το ανακαλύψουμε είτε για να ζητήσουν επαγγελματική βοήθεια. Πολλές φορές όμως, μέχρι να εντοπιστούν, η σήψη και η δυσωδία της ψυχής τους οδηγεί σε μόνιμη παράλυση της ικανότητας να εκλαμβάνουν την πραγματικότητα γύρω τους. Τότε, ίσως η μόνη λύση να είναι αναγκαστικά η αποξένωση τους ... η αποκοπή τους για πάντα.