Ακόμα

Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί κανείς,
στα πρόθυρα της αλήθειας ο μικρόκοσμος κρύβει την δική του ψευτιά, νομίζοντας ότι γλίτωσε,
ότι η προσοχή του ανθρώπου θα μείνει πάντα η ίδια.

Αναζητώντας κάποτε την απόλυτη ελευθερία της ανάγκης,
Φωνάζοντας, μιλώντας, χορεύοντας,
γιατί θα πρέπει στο τέλος όλοι να γίνουν ψεύτες πραγματικοί.

Τι είναι ζωή; Τι είναι άνθρωπος;
Προσανατολισμός νύχτας,
Πρωινό από σίδερο και σκόνη χωρίς σκοπό,
χωρίς νόημα, χωρίς χρώμα.

Περπάτησα αμέριμνα στα μονοπάτια της πνοής,
εκεί όπου η σκάλα των ονείρων μου με οδήγησε, ένα βράδυ μοναχικό,
ένα βράδυ αλήθειας.
Δεν πρόλαβα να κατέβω ποτέ, ποτέ πια στα χαμηλά.

Περπάτησα ανέμελος, προσεχτικός αλλά χαρούμενος. Ένας.
Προσπάθησα να καταλάβω, να μάθω και ίσως να γίνω.
Δεν τα έχω καταφέρει ... ακόμα.